Emilio Catatayud (II)

Este xuíz de Granada ditou sentenzas sobre cincuenta e dous homicidios, setenta e cinco violacións e máis de oitocentos delitos, o cal é toda unha fazaña.

Eu creo que se necesita ser moi forte psicoloxicamente, xa que o ser testemuña de tantas atrocidades pode esnaquizar a calquera, e especialmente cando sabes que son mozos que acaban de esnaquizar a súa vida, unha vida que podería estar chea de felicidade e boas intencións se non escollesen o camiño equivocado; pero non só son eles os afectados senón que en ocasións tamén danan ás persoas que están á súa redor e ata ás que lles queren.Penso que deberían tomarse máis precaucións para que os mozos non caesen nestes erros estragando as súas vidas e as dos demais.

¿Como se sentiría un pai ou unha nai se o seu fillo ou filla tomase un mal camiño, terminando por delinquir?

Creo que todos deberiamos reflexionar sobre esta pregunta e así todos darémonos conta do dura que é a vida.
Sabela


Gústome moito, a conferencia foi divertida á vez que che ensinaba cousas que pasan na vida cotiá, asasinatos, drogas...
Emilio é un bo xuíz, o cal dáche moitas oportunidades para poder ser quen non fuches e quen debiches ser. El pensa na mellor condena para un menor, que acaban sendo así por culpa dos seus pais, os que pensaban que a educación impúñase no colexio.
Resúltame difícil crer que xóvenes un ano ou dous maiores ca min poidan chegar a ser uns asasinos en serie, e que os demais podemos ser as vítimas das súas tolemias.
Un dos casos que alí se mencionaron e o que mais me impactou foi o dunha moza adicta ás tarxetas de crédito, que me pregunto que fará con tanto diñeiro.
Nós pensamos nas tolemias que fan os demais e eu penso: ¿ esa xente pararase a pensar?


María E.